“Als je duurzame veranderingen wilt, moet je werken aan een stevige basis. En dat zijn de rechten.”
Als hulpverlener word je geconfronteerd met onrecht. Armoede tast de sociale grondrechten aan en vele mensen ervaren uitsluiting op verschillende levensdomeinen. Dit onrecht zien, vertrekken vanuit een rechtenperspectief en actief inzetten op deze rechten, kan een wezenlijk verschil maken in het leven van mensen in armoede.
“In mijn begeleidingen stel ik meer vragen, dan dat ik adviezen geef. Ik vind het belangrijk te weten wat de cliënt verwacht en ik wil hem er zelf mee over laten beslissen.”
‘Samen wijzer’ geldt zeker wanneer je het over hulpverlening hebt. Het uitbouwen van een relatie is een samenwerkingsproces. Oog hebben voor de ander, inspraak geven en op maat bekijken hoe je samen aan de slag gaat. Dit maakt van jou niet de zoveelste hulpverlener, maar net diegene die duurzame verbeteringen beoogt.
“Je zal niet altijd alles begrijpen van de ander, dat moet je aanvaarden. Maar het is wel belangrijk om onbevooroordeeld te luisteren.”
Iedereen heeft een andere voorgeschiedenis, achtergrond, ervaring, kennis, … Deze bepaalt je kijk en je handelen. Bewust omgaan met je eigen kijk en de mogelijks andere kijk van je cliënt, is een belangrijke hefboom. Het schept kansen tot vertrouwen, gaat misverstanden sneller uit de weg en helpt je om samen de juiste stappen te kiezen.